COLLECTIVE DOH
A Bite of Void
21 October - 29 October
Monday-Sunday 11am-6pm
About Collective Doh (NL below)
​
Collective Doh consists of artists who are interested in the permeability of literature in their lives. The members employ the method of essay writing in their design practice. The artists break the pattern of puking a solution-looking answer in front of the great urgencies. Sober observations on individuals’ entangled realities create perspectives from mundane but mutual questions. The collective takes steps as if writing non-fiction, where the ability to make connections and expression is freed.
​
After an era of seemingly endless material production, the graph of economic growth is flattening. Resources are depleting, goods are unstable. As technology advances, industries become more complex, and personal lives change at a rapid pace. Social media, the platform for modern relationships, only allows "likes" and only highlights moments that "look" happy. In the pressures and paradoxes of the times, many individuals seem to be exploiting themselves by chasing tangible accomplishments, the pinnacle of their lives. But to what end? Referring to the modern excess of positivity inherent in over-production, over-mobilization, and over-communication, philosopher Byung-Chul Han warns that violence can come from positivity as well as negativity. Therefore, we take a lingering step to face the void, the meaningless moments after all the achievement and positivity and design a practice of well-being.
How do we face and nurture emptiness for true well-being that embraces both the positive and negative aspects of life? From the beginning to the end of our existence, we all encounter emptiness at one point or another in our lives. However, the shape, color, and frequency of emptiness varies from person to person. Emptiness arises from the finitude of life or the gap between ideals and reality, wavering faith, or the cyclical nature of existence.
The artists and designers in this exhibition define their own emptiness, reflect on and reveal their own reactions to it through objects. The artists wish to offer the freedom to take a break from the cycle of constant affirmation, allowing us to contemplate the potholes of one’s life.
Over Collective Doh (NL)
Collective Doh bestaat uit kunstenaars die geïnteresseerd zijn in de permeabiliteit van literatuur. De leden impliceren de methode van het schrijven van essays in hun ontwerppraktijk. De kunstenaars doorbreken het patroon van het verwerpen van een oplossingsgericht antwoord. Nuchtere observaties van de verstrengelde realiteit van individuen creëren perspectieven vanuit alledaagse maar wederzijdse vragen. Het collectief onderneemt stappen om verbindingen te leggen en expressie wordt bevrijd.
​
Na een tijdperk van schijnbaar eindeloze materiële productie, vlakt de grafiek van economische groei af. Hulpbronnen raken uitgeput, goederen zijn onstabiel. Naarmate de technologie voortschrijdt, worden industrieën complexer en persoonlijke levens veranderen in een hoog tempo. Op social media, het platform voor moderne relaties, staan alleen "vind-ik-leuks" toe en belichten alleen momenten die er gelukkig "uitzien". In de druk en paradoxen van deze tijd lijken veel individuen zichzelf uit te buiten door tastbare prestaties na te jagen, het hoogtepunt van hun leven. Maar met welk doel? Verwijzend naar de moderne overdaad aan positiviteit die inherent is aan overproductie, overmobilisatie en overcommunicatie, waarschuwt filosoof Byung-Chul Han dat geweld zowel uit positiviteit als negativiteit kan voortkomen. Daarom zetten we een stap om de leegte onder ogen te zien, de betekenisloze momenten na alle prestaties en positiviteit en ontwerpen we een praktijk van welzijn.
Hoe kunnen we leegte onder ogen zien en koesteren voor een waar welzijn dat zowel de positieve als de negatieve aspecten van het leven omvat? Van het begin tot het einde van ons bestaan komen we allemaal wel eens leegte tegen in ons leven. De vorm, kleur en frequentie van leegte verschilt echter van persoon tot persoon. Leegte komt voort uit de eindigheid van het leven of de kloof tussen idealen en werkelijkheid, wankelend geloof of de cyclische aard van het bestaan.
De kunstenaars en ontwerpers in deze tentoonstelling definiëren hun eigen leegte, reflecteren erop en onthullen hun eigen reacties erop door middel van objecten. De kunstenaars willen de vrijheid bieden om een pauze te nemen uit de cyclus van constante bevestiging, zodat we de dieptes van ons leven kunnen overdenken.